Nie chcę udawać, że wszystko jest w porządku.

Wiedziałam, że ten dzień kiedyś nadejdzie, ale żeby tak szybko? Tu już nie chodzi o komentarze o bloga. Tu chodzi o mnie. Prawda jest taka, że mam problemy. Problemy z którymi sobie nie radze. Możecie uważać, ze to głupie lub dlaczego przez taką bzdurę miałabym odchodzić. Właściwe to nie odchodzę. Robię sobie przerwę, aż wszystko będzie dobrze. Do póki wszystko sobie poukładam. Przez ostatnie parę miesięcy udawałam, że nic się ze mną dzieje, że jest okey. A wcale tak nie było. Możecie mnie znienawidzić jak inni. Proszę bardzo. Sama siebie już nienawidzę. Wiem, że jak tu wrócę to na pewno już nikt nie będzie o mnie pamiętał. Zapomnicie o mnie, ale ja o was nigdy nie zapomnę. Kocham was bardzo. Bardziej niż możecie sobie to wyobrazić. Przepraszam za bycie taką nieodpowiedzialną, okropną osobą. Kiedy mi się polepszy od razu tu wrócę. Obiecuję! Mam nadzieję, że przyjmiecie mnie ciepło tak jak na początku kiedy zakładałam tego bloga. Patrycja: Nie odchodź. Nie rób tego. Z twoim sercem na pewno jest wszystko w porządku. Nie masz się o co martwić. Będziemy cię wspierać. Proszę o jedno: Nie zapomnijcie o mnie.

Żegnajcie.